Mission(s) completed

In een van mijn vorige berichten schreef ik jullie dat ik een aantal doelen had hier op dit eiland en aangezien ik vannacht ook mijn laatste doel heb bereikt, schrijf ik dit bericht.

Op wonderbaarlijke wijze heb ik vannacht door het geschreeuw van de imam doorgeslapen. Zowel de gloednieuwe schreeuw van 4.30 als de bekendere tune van 5.30 heb ik vannacht niet mogen horen. Gelukkig. Op dit moment word ik trouwens getrakteerd op een portie imam uit de moskee dichtbij dit internetcafe (dat overigens de naam Azzurri draagt, wat blauwe elementen kent, maar over het algemeen paars met rose en geel geschilderd is).

Ook het fotograferen van Mwalimu Farouq (dit schijnt de juiste spellingswijze te zijn) is gelukt. Vanmorgen hebben we het zelfs voor elkaar gekregen om hem het volkslied van Zanzibar te laten zingen voor de camera. Het zou zo een auditie voor Idols kunnen zijn. Vreselijk vals en de man is zo overtuigd van zijn kunnen dat hij het overweldigende gelach van zijn studenten opvatte als compliment. Verrückt dus.

Zoals jullie tussen de foto's hebben kunnen zien is ook het fotograferen van de YMCA-politieman (Hija) gelukt. Helaas had hij wel door dat hij belachelijk gemaakt werd, dus ging hij niet heel erg ver mee in ons enthousiasme. Het dansje ten uitvoer brengen vond hij een idioot idee. Inmiddels worden we dagelijks begroet door het hele corps agenten, iets waar we na vrijdag gelukkig vanaf zijn.

Ook zijn we vrijdag klaar met de lessen. Vandaag onze laatste reguliere les gehad (we hebben gepraat over de boeiende onderwerpen 'Dieren' en 'De Zee'). En voor de mensen die willen weten welke onderwerpen er nog meer behandeld werden in de categorie 'WAAROM?': Water is Leven, Problemen van de Jeugd op Zanzibar en in Nederland, De Levenswijze van Ouderen en Madawa Ya....Kulevya (drugs). Inmiddels denkt onze docent, met de spannende en dus totaal niet passende naam BK dat Nederlandse jongeren alleen maar veel drinken en wiet roken en dat ouderen in de steek gelaten worden in ons kikkerlandje. Ook blijft deze universitair docent bij het standpunt dat kanker totaal niet overerfbaar is, ondanks onze uitgebreide uitleg over Matitikanker (dit kunnen jullie vertalen mensen!). Het blijft een vreemd fenomeen dat wij hierover meer weten dan zij. Maar goed.

Morgen hebben we een uur inleiding, waarna we weer op schoolreisje gaan. Ditmaal naar Jozani Forest, waar de zeldzame Red Colobus Monkeys zitten. Leuk uitje dus! Donderdag en vrijdag hebben we tentamen en vrijdagmiddag hebben we een knallend feest op de universiteit, waarbij we door al onze lieve docenten voor het laatst zullen zien. Ik verwacht een diepe zucht van opluchting bij BK op het moment dat wij voor het laatst door de deur van de universiteit lopen...

Afgelopen zaterdag zijn we ook op schoolreis geweest. We vertrokken om 9.30 naar Makunduchi in Zuid-Unguja. Daar begon om 12.00 een festival, waarmee het nieuwe oogstjaar wordt ingeluid. Vanaf 12.00 uur begonnen de mannen van het dorp elkaar te slaan met bananenstokken (vriendschappelijk, maar toch erg pijnlijk...) en met enige regelmaat moest het publiek uitwijken voor een rondvliegende stok. Ook waren er koren van mannen en vrouwen die over het terrein liepen en teksten scandeerden als: 'Men don't proud yourselves, you'll always need women'. Waarna de mannen schreeuwden: 'Women don't proud yourselves you'll all have AIDS'. Tot zover de beschaafde cultuur van dit zwaar islamitische eiland. De rest van de teksten bewaar ik voor latere momenten. Om 13.15 werd een hut gebouwd van bladeren en stokken. In die hut ging een inwoner van het dorp zitten. De hut werd in de fik gestoken en op dat moment rent er een mannetje keihard uit dat hutje. Schijnt, maar hoewel er honderden mensen dat hutje kunnen zien, is er niemand ooit in geslaagd de man in het hutje te zien zitten. Magie noemen ze het. Ik noem het bedrog :) Maar goed, alles voor de fun, toch?!

Vrijdagavond vertrek ik samen met Anita van dit eiland. Om 22.00 vertrekt onze boot naar het andere eiland. Het onontdekte, groene, bergachtige tweede eiland van de Zanzibar Archipel: Pemba. Hier zullen we tot maandagmiddag blijven. Die middag vliegen we namelijk van het eiland naar het vaste land van Tanzania, Tanga. Deze vliegreis moet een van de bijzonderste uit mijn leven worden, aangezien hij precies 20 minuten gaat duren. Naar alle waarschijnlijkheid is het ook een klein vliegtuigje. Vliegtuigfreak Inge is blij :)
In Tanga blijven we ook 2 dagen en de planning is om daar wat stalagmieten en stalagtieten te bekijken in een grot. Woensdagochtend vetrekken we hopelijk al vroeg met de bus naar Mombasa (Kenya). Donderdagavond gaan we, als alles goed gaat, met de nachttrein van Mombasa naar Nairobi tuffen. In Nairobi zullen we dan nog anderhalve dag doorbrengen, waarna we in het vliegtuig naar Dubai zullen stappen. Op Dubai Airport gaan we ons bedje gereed maken op het Perzisch tapijt in de grote hal, want we mogen hier zo'n 9,5 uur doorbrengen. Op zondag 5 augustus zullen we dan weer aankomen in, helaas niet ons kikkerlandje, maar Duitsland. Snel de grens over en dan lekker genieten van een dagje Kaatsheuvel :)

Goed, waarschijnlijk kom ik in de tussentijd nog wel een keertje terug online, maar zo heb ik jullie een beetje jaloers kunnen maken met mijn korte, maar bijzondere reisje :)

Tot de volgende keer vanaf het vasteland van Tanzania of Kenya!

Liefs,

Inge