Kumasi en Cape Coast
Door: Inge
Blijf op de hoogte en volg Inge
18 Juli 2009 | Ghana, Accra
Na een hele week in Accra te hebben doorgebracht om slechts een glimp van Obama's limo, heli en vliegtuig te kunnen spotten, was het afgelopen zondag hoog tijd om wat meer van het land te gaan zien en dus vertrokken we met kater (het feit dat Obama in Ghana was geweest moest gevierd worden) naar Kumasi. Het was die zondag erg warm, 's avonds op het nieuws besteedde men zeker 10 minuten aan het vraagstuk 'Zorgde Obama eindelijk voor goed weer in Ghana?', waarbij serieuze weermannen ingingen op de verwachtingen en de wonderen die geschiedden (wellicht door tussenkomst van de grote Barack). Maar van al die warmte maakten wij erg weinig mee. In de bus stond de airconditioning op standje Zuidpool, waardoor zelfs een dik vest me geen warmte kon bieden.
's Avonds kwamen we aan in Kumasi, waar we incheckten in een hotel. Na een korte inspectie van de douches (we hebben stromend water!!), besloten we wat te eten in het hotel. We kregen een enorm uitgebreide kaart voor onze kiezen, waar je echt een vol jaar voor nodig hebt om alles te kunnen eten. Toen we uiteindelijk wilden bestellen, kregen we te horen: 'Please, we only have fried rice with chicken'. Fijn...zeker omdat we deze zin al iets te vaak hebben gehoord.
Na een lekker bordje rijst, hadden we allemaal zin in een frisse douche. Helaas, het water deed het niet. Nu gebeurt dat wel vaker hier, dus besloten we de volgende ochtend een douche te nemen. Deze gedachte hebben we gedurende ons hele verblijf gehad. Geen water om te douchen, geen water om de wc door te spoelen. En ik kan je garanderen dat dat laatste echt heel erg smerig is, zeker als je de wc deelt met 15 personen en in de kamer naast de bewuste stinkende bacteriebron slaapt :(
Kumasi. Ik ben niet dol op die stad. Misschien komt het omdat het uit heuvels bestaat en ik te lui ben om de hele tijd te stijgen en te dalen, maar waarschijnlijker is het dat het komt omdat ik er gewoon te weinig tijd heb doorgebracht. Met de meiden zijn we in ieder geval naar het museum geweest dat bij het paleis van de Ashanti King hoort. Het was een interessante rondleiding, waarvan ik veel heb geleerd. De rest van de dag besteedden we aan het ronddwalen door Kumasi op zoek naar het National Cultural Centre, waar de anderen nog een museum bezochten en we wat souvenirs hebben ingeslagen.
De volgende dag was het tijd voor iets nieuws. We besloten naar Lake Bosumtwe te gaan. Dit kratermeer ligt op 45 minuten afstand van Kumasi en was een oase van rust. Nadat we een lokale man hebben afgepoeierd, die niets anders doet dan mensen wijsmaken dat hij de chief van het meer is en geld wil, liepen we naar een luxe hotel aan het meer waar we hebben gegeten. Vanuit het hotel hebben we een kano gehuurd, waarmee we met z'n vieren het water op zijn gegaan. Het moet er voor de grote lokale vissersbevolking hilarisch hebben uitgezien: vier Hollandse meiden die langzaam een rondje varen op het meer en daarbij meerdere malen recht op de vissers afstormen omdat ze niet weten hoe ze snel en effectief moeten draaien op het water.
Na rondgewandeld te hebben door Kumasi en rondgedobberd op Lake Bosumtwe, vertrokken we woensdagochtend naar Cape Coast. In de bus zaten nog wat Europeanen, waaronder twee Nederlanders. In Cape Coast wilden we graag slapen in een hutje aan het strand en ik vermoedde al dat er meer blanke mensen waren in de bus die daarin interesse hadden. De accomodatie aan het strand is niet erg groot, dus we hadden de grootste kans als we als eerste aan zouden komen bij het Resort. Zodra we uit de bus stapten in Cape Coast, ontstond onze eigen aflevering van Ghana Express. De Nederlandse jongens waren er als een speer vandoor en dus moesten we snel een taxi regelen. De taxi reed gelukkig flink door, maar de jongens waren al volledig uit beeld. Eenmaal bij het resort aangekomen zagen we de taxi van de jongens, maar tot onze verbazing zaten de jongens er nog in! Marijke en ik snelden de auto uit, op zoek naar de receptie. Op dat moment beseften de jongens dat ze een fout hadden gemaakt door te onderhandelen in de taxi en ze kwamen ons snel achterna. Ongemakkelijk stonden we met z'n vieren te zoeken naar de receptie. Marijke smeet zich zo'n beetje een hokje in en riep: 'We're four girls, do you have a room?' Hoewel de vrouw nog maar plek had voor drie personen, wilde Marijke de accomodatie toch wel erg graag zien. Misschien pastte het wel...en jawel, het paste! Met een extra matrasje erbij, hadden we een prachtig hutje op het strand voor drie nachten tot ons beschikking. De jongens bleven teleurgesteld achter, hun taxichauffeur boos. Wij pakten lachend onze spullen uit de taxi en begaven ons naar ons paradijsje. De brutalen hebben de halve wereld...
In Cape Coast hebben we genoten van het resort aan het strand, waar we 's ochtends werden gewekt door het geruis van de zee. De andere meiden zijn de eerste ochtend naar Kakum geweest, maar na de gezellige avond daarvoor (met cocktails) vond ik het geen ramp om dit natuurpark een keertje over te slaan en lekker te blijven liggen op mijn bedje. 's Middags bezochten we Cape Coast Castle, waar ik maar voor een ding kwam: het plakaat dat Barack Obama heeft onthuld ter ere van zijn bezoek aan het fort 5 dagen daarvoor. De rest van het fort was nog hetzelfde als vorig jaar, hoewel het museum ter ere van het bezoek van de president was uitgebreid en de winkel ineens een stuk opgeruimder was.
Gisteren hebben we uitgeslapen en zijn we tegen de middag naar Elmina gegaan. Omdat ik dat fort niet per se nog een keer hoefde te bezoeken had ik de avond daarvoor met Nas (oftewel Kwesi, Crazy of Leroy) afgesproken dat hij me zou rondleiden door het stadje Elmina zelf. Bij aankomst belde ik hem op en hij zou binnen tien minuten bij me zijn. Ondertussen ging ik een heel leuk gesprek aan met een jongen van 20 die rondom het fort sieraden verkocht aan toeristen. Hij heeft me verteld over de business, hoeveel hij verkocht en hoeveel winst hij maakte. Tijdens ons gesprek kwamen zo'n beetje alle verkopers met me praten en ze vertelden allemaal over hoe de verkoop ging en wat hun tactieken waren. Erg grappig om ze aan het werk te zien, nadat ze me hadden verteld over hun werkwijze. Slimme jongens, maar ze verdienen maar erg weinig. De meeste jongens waren tussen de 15 en de 25 en gingen niet meer naar school of waren aan het sparen om weer naar school te gaan. Ze snapten niet zo goed waarom toeristen altijd zo onvriendelijk doen tegen ze, maar toen ik ze vertelde hoeveel je wordt lastig gevallen als je hier over straat loopt, leek het kwartje te vallen. Twee minuten later gingen ze onverhoopt door ;)
Nas kwam opdagen op het moment dat de meiden klaar waren met hun rondleiding. Hij had een vriend van hem, Gospel, opgehaald uit Cape Coast en wilde me nu wel rondleiden. Toen ik hem zei dat we naar het Beach Resort gingen om in het zwembad een duik te nemen, besloten de twee mannen mee te gaan. Na veel zeuren, kregen we ze uiteindelijk in het water. Het werd een hilarische middag in het zwembad, met een heel goede zwemmer (Gospel) en een stoere kerel die niet kon zwemmen en het ook niet wilde leren (Nas).
De dag sloten we af in een hele leuke club in Cape Coast, waar we de halve nacht heel veel hebben gedanst en we ongegeneerd veel gezweet hebben tussen de dansende Ghanese jongeren. Een goede work out en ontzettend gezellig.
Vanmorgen zijn we weer naar Accra gekomen. De drie anderen vertrekken morgen naar Nederland en dat betekent dat ik vanaf maandag alleen ben in Ghana. Wel een gek idee na zoveel weken samen te zijn geweest en alles gedeeld te hebben. Maar ik ben ervan overtuigd dat ook de komende 4 weken fantastisch gaan worden!
's Avonds kwamen we aan in Kumasi, waar we incheckten in een hotel. Na een korte inspectie van de douches (we hebben stromend water!!), besloten we wat te eten in het hotel. We kregen een enorm uitgebreide kaart voor onze kiezen, waar je echt een vol jaar voor nodig hebt om alles te kunnen eten. Toen we uiteindelijk wilden bestellen, kregen we te horen: 'Please, we only have fried rice with chicken'. Fijn...zeker omdat we deze zin al iets te vaak hebben gehoord.
Na een lekker bordje rijst, hadden we allemaal zin in een frisse douche. Helaas, het water deed het niet. Nu gebeurt dat wel vaker hier, dus besloten we de volgende ochtend een douche te nemen. Deze gedachte hebben we gedurende ons hele verblijf gehad. Geen water om te douchen, geen water om de wc door te spoelen. En ik kan je garanderen dat dat laatste echt heel erg smerig is, zeker als je de wc deelt met 15 personen en in de kamer naast de bewuste stinkende bacteriebron slaapt :(
Kumasi. Ik ben niet dol op die stad. Misschien komt het omdat het uit heuvels bestaat en ik te lui ben om de hele tijd te stijgen en te dalen, maar waarschijnlijker is het dat het komt omdat ik er gewoon te weinig tijd heb doorgebracht. Met de meiden zijn we in ieder geval naar het museum geweest dat bij het paleis van de Ashanti King hoort. Het was een interessante rondleiding, waarvan ik veel heb geleerd. De rest van de dag besteedden we aan het ronddwalen door Kumasi op zoek naar het National Cultural Centre, waar de anderen nog een museum bezochten en we wat souvenirs hebben ingeslagen.
De volgende dag was het tijd voor iets nieuws. We besloten naar Lake Bosumtwe te gaan. Dit kratermeer ligt op 45 minuten afstand van Kumasi en was een oase van rust. Nadat we een lokale man hebben afgepoeierd, die niets anders doet dan mensen wijsmaken dat hij de chief van het meer is en geld wil, liepen we naar een luxe hotel aan het meer waar we hebben gegeten. Vanuit het hotel hebben we een kano gehuurd, waarmee we met z'n vieren het water op zijn gegaan. Het moet er voor de grote lokale vissersbevolking hilarisch hebben uitgezien: vier Hollandse meiden die langzaam een rondje varen op het meer en daarbij meerdere malen recht op de vissers afstormen omdat ze niet weten hoe ze snel en effectief moeten draaien op het water.
Na rondgewandeld te hebben door Kumasi en rondgedobberd op Lake Bosumtwe, vertrokken we woensdagochtend naar Cape Coast. In de bus zaten nog wat Europeanen, waaronder twee Nederlanders. In Cape Coast wilden we graag slapen in een hutje aan het strand en ik vermoedde al dat er meer blanke mensen waren in de bus die daarin interesse hadden. De accomodatie aan het strand is niet erg groot, dus we hadden de grootste kans als we als eerste aan zouden komen bij het Resort. Zodra we uit de bus stapten in Cape Coast, ontstond onze eigen aflevering van Ghana Express. De Nederlandse jongens waren er als een speer vandoor en dus moesten we snel een taxi regelen. De taxi reed gelukkig flink door, maar de jongens waren al volledig uit beeld. Eenmaal bij het resort aangekomen zagen we de taxi van de jongens, maar tot onze verbazing zaten de jongens er nog in! Marijke en ik snelden de auto uit, op zoek naar de receptie. Op dat moment beseften de jongens dat ze een fout hadden gemaakt door te onderhandelen in de taxi en ze kwamen ons snel achterna. Ongemakkelijk stonden we met z'n vieren te zoeken naar de receptie. Marijke smeet zich zo'n beetje een hokje in en riep: 'We're four girls, do you have a room?' Hoewel de vrouw nog maar plek had voor drie personen, wilde Marijke de accomodatie toch wel erg graag zien. Misschien pastte het wel...en jawel, het paste! Met een extra matrasje erbij, hadden we een prachtig hutje op het strand voor drie nachten tot ons beschikking. De jongens bleven teleurgesteld achter, hun taxichauffeur boos. Wij pakten lachend onze spullen uit de taxi en begaven ons naar ons paradijsje. De brutalen hebben de halve wereld...
In Cape Coast hebben we genoten van het resort aan het strand, waar we 's ochtends werden gewekt door het geruis van de zee. De andere meiden zijn de eerste ochtend naar Kakum geweest, maar na de gezellige avond daarvoor (met cocktails) vond ik het geen ramp om dit natuurpark een keertje over te slaan en lekker te blijven liggen op mijn bedje. 's Middags bezochten we Cape Coast Castle, waar ik maar voor een ding kwam: het plakaat dat Barack Obama heeft onthuld ter ere van zijn bezoek aan het fort 5 dagen daarvoor. De rest van het fort was nog hetzelfde als vorig jaar, hoewel het museum ter ere van het bezoek van de president was uitgebreid en de winkel ineens een stuk opgeruimder was.
Gisteren hebben we uitgeslapen en zijn we tegen de middag naar Elmina gegaan. Omdat ik dat fort niet per se nog een keer hoefde te bezoeken had ik de avond daarvoor met Nas (oftewel Kwesi, Crazy of Leroy) afgesproken dat hij me zou rondleiden door het stadje Elmina zelf. Bij aankomst belde ik hem op en hij zou binnen tien minuten bij me zijn. Ondertussen ging ik een heel leuk gesprek aan met een jongen van 20 die rondom het fort sieraden verkocht aan toeristen. Hij heeft me verteld over de business, hoeveel hij verkocht en hoeveel winst hij maakte. Tijdens ons gesprek kwamen zo'n beetje alle verkopers met me praten en ze vertelden allemaal over hoe de verkoop ging en wat hun tactieken waren. Erg grappig om ze aan het werk te zien, nadat ze me hadden verteld over hun werkwijze. Slimme jongens, maar ze verdienen maar erg weinig. De meeste jongens waren tussen de 15 en de 25 en gingen niet meer naar school of waren aan het sparen om weer naar school te gaan. Ze snapten niet zo goed waarom toeristen altijd zo onvriendelijk doen tegen ze, maar toen ik ze vertelde hoeveel je wordt lastig gevallen als je hier over straat loopt, leek het kwartje te vallen. Twee minuten later gingen ze onverhoopt door ;)
Nas kwam opdagen op het moment dat de meiden klaar waren met hun rondleiding. Hij had een vriend van hem, Gospel, opgehaald uit Cape Coast en wilde me nu wel rondleiden. Toen ik hem zei dat we naar het Beach Resort gingen om in het zwembad een duik te nemen, besloten de twee mannen mee te gaan. Na veel zeuren, kregen we ze uiteindelijk in het water. Het werd een hilarische middag in het zwembad, met een heel goede zwemmer (Gospel) en een stoere kerel die niet kon zwemmen en het ook niet wilde leren (Nas).
De dag sloten we af in een hele leuke club in Cape Coast, waar we de halve nacht heel veel hebben gedanst en we ongegeneerd veel gezweet hebben tussen de dansende Ghanese jongeren. Een goede work out en ontzettend gezellig.
Vanmorgen zijn we weer naar Accra gekomen. De drie anderen vertrekken morgen naar Nederland en dat betekent dat ik vanaf maandag alleen ben in Ghana. Wel een gek idee na zoveel weken samen te zijn geweest en alles gedeeld te hebben. Maar ik ben ervan overtuigd dat ook de komende 4 weken fantastisch gaan worden!
-
19 Juli 2009 - 08:13
Mama:
hoi meis,
als ik het zo lees geloof ik dat je het ultieme vakantie gevoel eindelijk hebt gevonden deze keer
heerlijk om te lezen en te horen hoe je geniet.
En dit alles nog 4 weken
ga zo door.
Leuk dat je Gospel weer tegen kwam.
En "fried rice"in Kumasi was echt wel lekker!
Dikke kus mama -
19 Juli 2009 - 08:40
Femke:
Inge!
Wat een avonturen zeg;)! Ben benieuwd wat wij allemaal mee gaan maken, we vliegen maandag al!! Bizar!! Geniet nog van je laatste weken alleen, gaat vast helemaal goedkomen! Je kan ons volgen op; sanneenfemke.waarbenjij.nu
Geniet!! Liefs, fem -
19 Juli 2009 - 10:06
Sjannie:
Ha Inge
Is echt je verstand op nul zetten. Denk ik. Een toilet wat je niet door kunt spoelen.Zit net te denken, als je boven een gootje hangt[ china]heb je dat ook niet, ha,ha. Je moet er wel wat voor over hebben om te slapen op het strand. Rennen enz.Weer gezellig om je verhalen te lezen.
Veel plezier de komende tijd.
Ik drink morgen wel een glaasje voor jou , op het feest.Is echt niet erg.
Veel groetjes Sjannie en de rest. -
19 Juli 2009 - 11:49
Mieke:
Yo Inga!!
Echt prachtige verhalen, wederom ;) Ik heb er alle vertrouwen in dat jij je daar niet verveelt! Blijf berichten, please enne mag ook via sms :D
Kus! -
20 Juli 2009 - 14:40
Marieke:
Inge, wat een belevenissen, super! Ik leef helemaal met je mee, en zie veel van de plekken waarover je schrijft vóór me! Het maakt mijn herinneringen aan Ghana weer levend. Geniet lekker verder. Ik volg je. Marieke -
21 Juli 2009 - 12:59
Mariel&Maris:
heee inga!!
hier een berichtje vanuit greece! thuis gaan we je verhalen beter lezen, maar aan je smsjes te lezen vermaak je je heel goed ;)
wij ook, we zijn nu in kalamata, onze huurauto hebben we gister ingeleverd :( we zouden verder per trein, maar er zijn stakingen dus zitten we verplicht nog een dag in ons hotel met ZWEMBAD OP HET DAK :D haha dus we klagen niet. oh en we vinden het strakke-broeken-probleem best wel meevallen, ze hebben in die zes jaar best wat bijgeleerd over mode ;)
iedereen is ook super aardig, want we kunnen natuurlijk geen zak lezen hier. bovendien krijgen we steeds drankjes van alles en iedereen, dus de griekse cultuur bevalt ons erg goed ;)
nouuu chick veel plezier nog in ghana enn keep us posted!!!!!!!
liefs M&M -
24 Juli 2009 - 11:46
Almaz:
Hoi Inge
Wat een heerlijke verhalen... Al ik het lees verlang ik zo veel terug nar Ghana.....
Wil je David heeft veel groetjes van mij doen...
nog een heerlijke laatste weken in Ghana...
gr almaz -
26 Juli 2009 - 17:39
Tante Dini:
Hey Inge.
Hoe gaat tie alles goed in je uppie?
Als ik het zo lees is het wel gezellig daar je bent een echte kanjer!!!
ik kijk weer uit naar je volgende verslag en geniet nog maar lekker een paar weekjes!
Liefs Tante Dini xxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
