Biriwa
Door: Inge
Blijf op de hoogte en volg Inge
27 Juli 2009 | Togo, Lomé
Drie uur geleden ben ik aangekomen in Togo. Wat een verschrikking na 5 weken in een land waar ik me helemaal thuisvoel. Alvorens ik overga op mijn avonturen van vorige week, eerst mijn ergenissen na drie uur Togo:
1. Ik heb 10 euro moeten betalen voor een ritje in de stad. Dat is vijf keer zo duur als in Accra.
2. Omdat dat echt een belachelijk bedrag is en niet het afgesproken bedrag, heb ik binnen 30 minuten al giga ruzie gemaakt met een Togolees, de taxichauffeur.
3. Omdat ik Togo toen al niks vond, wilde ik naar huis bellen om te klagen. Maar mijn telefoon deed het niet, omdat Togo niet doet aan roaming.
4. Toen besloten een Togolese SIM kaart te kopen. Die kostte 12 euro, 6 keer zoveel als in Ghana:
5. Later bleek ook 4 keer zo duur als in Togo...
7. Het typen van dit bericht gaat belachelijk lang duren, vanwege het Franse toetsenbord, waarbij de A op de plek van de Z zit en de Z op de plaats van de W. De M zit op de plaats van de dubbele punt en de punt zit alleen onder het numeriek toetsenbord.
8. Kortom; Togo is een land waar je wordt afgezet en waar je als meisje met typecursus echt gefrustreerd achter de computer zit.
Een uur geleden overwoog ik serieus morgen terug naar Ghana te reizen, maar na wat spaghetti en een gigantische Togo cola van 600 ml kan ik er weer tegenaan. Tijdens het drinken van die cola vroeg ik me af waarom die flessen hier in godsnaam zo groot moeten zijn en toen verscheen er na 2 uur weer een lach op mijn gezicht.
Maar nu weer terug naar Ghana. Vorige week maandagavond vertrokken de meiden na 4 hele gezellige en vooral melige weken terug naar Nederland. Ik bleef alleen achter in Accra. Dinsdagmiddag had ik een verjaardag in Adenta. Een collega had mij en nog twee andere mensen die aan het ASC verbonden zijn uitgenodigd voor biertjes en heerlijk eten. De stew die zijn vrouw gekookt had, was de lekkerste die ik in tijden in Ghana had gegeten. Het was een erg gezellige middag!
Woensdag was het tijd om mijn weerbarstige haar in vlechten te laten zetten. De barman van ons stamkroegje had me naar zijn tante verwezen, die er 6 uur mee bezig is geweest en zo belachelijk veel geld vroeg, dat ik me nu opeens afvraag wie een grotere afzetter is: zij of de taxichauffeur hier in Lome.
Donderdag ben ik naar de familie Aseidu in Biriwa gegaan. Biriwa is een klein vissersdorpje vlakbij Cape Coast, waar Gospel vandaan komt. In het dorpje heb ik 4 dagen doorgebracht. Het waren leuke dagen, waarin ik over allerlei zaken heel veel geleerd heb: in Ghana krijg je ook 4 maanden zwangerschapsverlof, palmsoep is heel lekker, plassen kan ook in de vrije natuur of op de binnenplaats, mannen hebben het zwaarder dan vrouwen in het leven, want ze worden na de geboorte besneden en tante Barbara houdt erg van eten en heeft weleens een hele zak rijst gekookt en in haar eentje opgegeten...
Tijdens mijn verblijf heb ik meerdere schokkende ontdekkingen gedaan. Zo heeft Gospel een tweelingbroer, waarvan hij zei dat hij niet identiek was. Toen ik hem echter aan zag lopen, bleek het een exacte kopie te zijn en zo zag ik in Biriwa voor het eerst een Afrikaanse tweeling...
Toen ik de eerste avond naar het toilet moest, werd ik meegesleurd naar de andere kant van het dorp. Daar was het enige flush toilet, gelukkig bij de oom van Gospel, waardoor ik er vrij gebruik van mocht maken. De wc stond in een huis in aanbouw, wat het een vreemde gewaarworing maakt...
Op de terugweg van de wc naar mijn kamer dacht ik een electrisch apparaat te zien in het gras. Het was pikdonker en ik zag iets knipperen, dus daar wees ik Gospel op. Die begon vervolgens keihard te lachen. Het bleek een insect te zijn...en ik blijk echt te Westers haha!
In en rondom Biriwa heb ik vanalles gedaan. Veel babies bezocht, die stuk voor stuk schattig waren! Ook heb ik het Panafest in Cape Coast bezocht, waar vooral veel rastamannen een koopwaar proberen te slijten en verschillende bands optreden. Allemaal onder het motto van het verenigen van Afrika.
Gisteren heb ik voor het eerst deze reis een kerk bezocht: de Church of Pentecost in Biriwa. Een nicht van Gospel, Naomi, is heel actief binnen de kerk en had me uitgenodigd mee te gaan. De dienst was volledig in het Fante, de lokale taal, maar door de gebaren en het gebruik van enkele Engelse woorden begreep ik veel. Bovendien legde Naomi het een en ander uit. Het eerste deel van de dienst was zang en dans, waarbij ik ook een dansje gewaagd heb. Daarna volgde een preek over het meenemen van de bijbel: Slechts 20 kerkgangers hadden een heilige boek in hun bezit. Belachelijk, volgens de voorganger, want een bijbel is goedkoper dan zondagse kleding!
Na de preek kwam een vrouw van het kerkdistrict bedelen om geld. Met elkaar moesten we de komende tien weken iedere week 50 cedi doneren. Dat is echt veel geld, zeker aangezien we al twee offers hadden gehad die ochtend. Maar wonder boven wonder, iedereen spendeerde zijn laatste cedi aan de kerk...en de blanke had ook goed geholpen. God bless you, zei de voorganger, en dat hoop ik maar. De muggen hebben me heel erg te pakken gehad, waardoor mijn hele benen al 2 weken jeuken en open liggen...geen DEET of klamboe schijnt de muggen weg te kunnen houden bij mijn heerlijke bloed. Ik hoop dat die donatie aan het kerkdistrict werkt en meer aanvallen van die beesten weet te voorkomen...haha!
Ik ga nog 3 weken genieten hier. Waar hier is? Misschien hier in Togo en straks Benin...of in Ghana als ik zo afgezet blijf worden. Ik hou jullie op de hoogte!
Au revoir!!!
1. Ik heb 10 euro moeten betalen voor een ritje in de stad. Dat is vijf keer zo duur als in Accra.
2. Omdat dat echt een belachelijk bedrag is en niet het afgesproken bedrag, heb ik binnen 30 minuten al giga ruzie gemaakt met een Togolees, de taxichauffeur.
3. Omdat ik Togo toen al niks vond, wilde ik naar huis bellen om te klagen. Maar mijn telefoon deed het niet, omdat Togo niet doet aan roaming.
4. Toen besloten een Togolese SIM kaart te kopen. Die kostte 12 euro, 6 keer zoveel als in Ghana:
5. Later bleek ook 4 keer zo duur als in Togo...
7. Het typen van dit bericht gaat belachelijk lang duren, vanwege het Franse toetsenbord, waarbij de A op de plek van de Z zit en de Z op de plaats van de W. De M zit op de plaats van de dubbele punt en de punt zit alleen onder het numeriek toetsenbord.
8. Kortom; Togo is een land waar je wordt afgezet en waar je als meisje met typecursus echt gefrustreerd achter de computer zit.
Een uur geleden overwoog ik serieus morgen terug naar Ghana te reizen, maar na wat spaghetti en een gigantische Togo cola van 600 ml kan ik er weer tegenaan. Tijdens het drinken van die cola vroeg ik me af waarom die flessen hier in godsnaam zo groot moeten zijn en toen verscheen er na 2 uur weer een lach op mijn gezicht.
Maar nu weer terug naar Ghana. Vorige week maandagavond vertrokken de meiden na 4 hele gezellige en vooral melige weken terug naar Nederland. Ik bleef alleen achter in Accra. Dinsdagmiddag had ik een verjaardag in Adenta. Een collega had mij en nog twee andere mensen die aan het ASC verbonden zijn uitgenodigd voor biertjes en heerlijk eten. De stew die zijn vrouw gekookt had, was de lekkerste die ik in tijden in Ghana had gegeten. Het was een erg gezellige middag!
Woensdag was het tijd om mijn weerbarstige haar in vlechten te laten zetten. De barman van ons stamkroegje had me naar zijn tante verwezen, die er 6 uur mee bezig is geweest en zo belachelijk veel geld vroeg, dat ik me nu opeens afvraag wie een grotere afzetter is: zij of de taxichauffeur hier in Lome.
Donderdag ben ik naar de familie Aseidu in Biriwa gegaan. Biriwa is een klein vissersdorpje vlakbij Cape Coast, waar Gospel vandaan komt. In het dorpje heb ik 4 dagen doorgebracht. Het waren leuke dagen, waarin ik over allerlei zaken heel veel geleerd heb: in Ghana krijg je ook 4 maanden zwangerschapsverlof, palmsoep is heel lekker, plassen kan ook in de vrije natuur of op de binnenplaats, mannen hebben het zwaarder dan vrouwen in het leven, want ze worden na de geboorte besneden en tante Barbara houdt erg van eten en heeft weleens een hele zak rijst gekookt en in haar eentje opgegeten...
Tijdens mijn verblijf heb ik meerdere schokkende ontdekkingen gedaan. Zo heeft Gospel een tweelingbroer, waarvan hij zei dat hij niet identiek was. Toen ik hem echter aan zag lopen, bleek het een exacte kopie te zijn en zo zag ik in Biriwa voor het eerst een Afrikaanse tweeling...
Toen ik de eerste avond naar het toilet moest, werd ik meegesleurd naar de andere kant van het dorp. Daar was het enige flush toilet, gelukkig bij de oom van Gospel, waardoor ik er vrij gebruik van mocht maken. De wc stond in een huis in aanbouw, wat het een vreemde gewaarworing maakt...
Op de terugweg van de wc naar mijn kamer dacht ik een electrisch apparaat te zien in het gras. Het was pikdonker en ik zag iets knipperen, dus daar wees ik Gospel op. Die begon vervolgens keihard te lachen. Het bleek een insect te zijn...en ik blijk echt te Westers haha!
In en rondom Biriwa heb ik vanalles gedaan. Veel babies bezocht, die stuk voor stuk schattig waren! Ook heb ik het Panafest in Cape Coast bezocht, waar vooral veel rastamannen een koopwaar proberen te slijten en verschillende bands optreden. Allemaal onder het motto van het verenigen van Afrika.
Gisteren heb ik voor het eerst deze reis een kerk bezocht: de Church of Pentecost in Biriwa. Een nicht van Gospel, Naomi, is heel actief binnen de kerk en had me uitgenodigd mee te gaan. De dienst was volledig in het Fante, de lokale taal, maar door de gebaren en het gebruik van enkele Engelse woorden begreep ik veel. Bovendien legde Naomi het een en ander uit. Het eerste deel van de dienst was zang en dans, waarbij ik ook een dansje gewaagd heb. Daarna volgde een preek over het meenemen van de bijbel: Slechts 20 kerkgangers hadden een heilige boek in hun bezit. Belachelijk, volgens de voorganger, want een bijbel is goedkoper dan zondagse kleding!
Na de preek kwam een vrouw van het kerkdistrict bedelen om geld. Met elkaar moesten we de komende tien weken iedere week 50 cedi doneren. Dat is echt veel geld, zeker aangezien we al twee offers hadden gehad die ochtend. Maar wonder boven wonder, iedereen spendeerde zijn laatste cedi aan de kerk...en de blanke had ook goed geholpen. God bless you, zei de voorganger, en dat hoop ik maar. De muggen hebben me heel erg te pakken gehad, waardoor mijn hele benen al 2 weken jeuken en open liggen...geen DEET of klamboe schijnt de muggen weg te kunnen houden bij mijn heerlijke bloed. Ik hoop dat die donatie aan het kerkdistrict werkt en meer aanvallen van die beesten weet te voorkomen...haha!
Ik ga nog 3 weken genieten hier. Waar hier is? Misschien hier in Togo en straks Benin...of in Ghana als ik zo afgezet blijf worden. Ik hou jullie op de hoogte!
Au revoir!!!
-
27 Juli 2009 - 19:33
Inge Ligtvoet:
Het berichtje is wat beknopt, maar dat komt door het toetsenbord!!! Ik heb een uur gedaan over het typen van dit bericht!!! -
27 Juli 2009 - 19:48
Marijke:
aaaaaaaaaaaaah inge toch. waarom bedenk je dan ook daar heen te gaan? kunt veel beter gewoon veilig in ghana blijven. of ga maar checken of benin beter is.. leuke foto's!!
xx marijke -
27 Juli 2009 - 19:56
Marino / Vati:
Het is weer een mooi verhaal, waarin blijkt dat je het heel goed naar je zin hebt, en waaruit ook blijkt dat je veel van de Afrikaanse cultuur leert.
En terwijl jij gefrustreerd bent over de manier hoe je bedonderd wordt, zitten die verkopers stiekem te gniffelen in een cafeetje met een biertje van 600 ml.
Morgen denk je er weer heel anders over.........
Dikke kus -
27 Juli 2009 - 19:57
Mieke:
Kind, je hebt het wel erg zwaar, hè ;) Ik heb me-de-lij-den...:P
Kus -
27 Juli 2009 - 20:46
Tante Dini:
Hoi Inge.
Ik heb je verhaal weer gelezen en ik sta er versteld van wat jij allemaal onderneemt in je uppie in het verre afrika.
Petje af hoor!!!
Dus je hebt je haar weer mooi in laten vlechten
het staat je wel heel mooi vind ik.
Als je het er in laat zitten tot je weer terug bent kom ik het zeker weer bewonderen.
nou Inge nog veel plezier en geniet nog maar lekker van je grote avontuur!!!
Liefs Tante Dini xxx
-
27 Juli 2009 - 21:24
Eva:
hahaha wat een KUTLAND. naahhh als ik jou was zou ik terugkomen ;)
maar ghana klinkt tof, je maakt veel mee! -
28 Juli 2009 - 07:14
Ymke:
Wat een super avontuur..Laat je niet kennen in Togo, volgende keer zet jij hun gewoon af ;) Ik ben ook wel benieuwd naar Benin, naar 't land en de cultuur, dus zou wel leuk zijn als je nog even doorreist :) Take care! -
28 Juli 2009 - 14:26
Loesje:
IngaInga..jij vermaakt je prima zonder ons:) ben benieuwd naar je haar!! heb je het zoals mij gedaan? (heb het er ondertussen nog steeds inzitten,..mocht het er nog niet uithalen van iedereen hier..)ben benieuwd hoelang je nog in togo blijft..denk aan het franse stokbrood;)leuk dat je nog terug naar Gospel bent gegaan:)
liefs en heel veel plezier nog!
Kus Loesje -
30 Juli 2009 - 21:44
Francis:
heej Inge,
Ik begrijp je heleaal over dat franse toetsenbord hoor, ben net een paar uurtjes terug uit la France, en heb een keer een klein mailtje voor me werk moeten sturen en ik werd al helemaal gek hahaha. vooral die m en die punt grrrr!!! Geniet nog lekekr van je laatste drie weken! En laat tanden maar zien als ze je weer afzetten hehe
liefs,
Francis -
04 Augustus 2009 - 09:28
Marleen:
hee inge! heb eindelijk weer s de tijd genomen je logboek door te lezen:) klinkt goed allemaal! echt leuk dat je ook zoveel met de lokale bevolking in contact staat en overal op bezoek gaat. dan leer je alles pas echt goed kennen en voel je je helemaal thuis! superveel plezier nog! xx marleen
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
