Wijntjes, chocoladevlokken en de laatste loodjes
Door: Inge
Blijf op de hoogte en volg Inge
22 Juni 2008 | Nederland, Leiden
Over een week hebben we al twee dagen Accra achter de rug. Een nogal beangstigend gevoel bekruipt me als ik daarover nadenk. Momenteel ben ik namelijk nog volop bezig met het lezen van ellenlange artikelen over de Nederlandse taal, zodat ik na volgende week weer een stapje dichter kom bij mijn afstuderen aan het einde van dit jaar. Ach, over een week ruik ik niet meer de muffe lucht van huize ‘La Casa Nostra’ wanneer ik duf boven mijn studiemateriaal hang, maar kan ik mijn geluk op met de geur van Afrika (inclusief de waarschijnlijk broeierige geur van open riolen).
Om voet op Ghanese bodem te zetten, is nogal wat voorbereiding nodig en daarvoor hebben we (en dan met name de ouders Ligtvoet) de afgelopen weken dan ook ons best gedaan. Drie keer ben ik afgereisd naar de Laan Copes van Cattenburch in Den Haag om bij de Ghanese ambassade onze visa aan te vragen. Na wat onverwachte tegenslag (telefoonnummers van hotels vergeten op te schrijven) en een minutenlang kruisverhoor over het beroep van mijn vader, was ik behoorlijk wat eurootjes armer. Een week later was het tijd om de visa op te halen en te genieten van het feit dat we van de zeer vriendelijke mensen bij de ambassade toestemming hebben gekregen om hun land binnen te gaan.
Ondertussen waren papa en mama in Kaatsheuvel bezig met het verzamelen van allerlei nuttige artikelen, zoals diarreeremmers, klamboes, zakjes ORS, potloden, pennen, ballonnen, het hele elftal knuffels van de Em-Té en, niet te vergeten, de plaszakjes van de ANWB. Ook de ouders zijn helemaal into het backpacken en hebben daarom geen enkel backpackerscliché overgeslagen: papa schijnt tegenwoordig reuze hippe slippers te hebben.
Afgelopen woensdag ben ik samen met drie andere studentes Ewe en mijn docent Ewe naar het Afrikamuseum in Berg en Dal geweest. Het was een hele leuke dag, waarop we ‘s avonds een heerlijke Ghanese maaltijd voorgeschoteld hebben gekregen. Het diner smaakte naar meer, maar de echte smaakmakers waren misschien wel de verhalen die Hester me vertelde over het weeshuis, de recente veranderingen en David. Door al die anekdotes raakte ik helemaal in de stemming! Toen daar bovenop ook nog een knal van een cijfer voor mijn laatste tentamen Ewe kwam, wist ik dat het goed zou gaan komen daar in Ghana, acht weken lang.
Zoals jullie lezen, zijn het dus vooral mijn ouders die zich bezighouden met ons aankomend vertrek. Zelf probeer ik zo weinig mogelijk aan donderdag te denken, zodat mijn docenten Nederlands woensdag van hun stoel achterover vallen als het gaat om mijn kennis over Nederlandse zinsbouw. Helaas lukt dat negeren van donderdag niet altijd en dat resulteert in woeste schoonmaakacties op mijn kamer en het bekijken van tientallen filmpjes waarin je een vliegtuig ziet landen op Kotoka International Airport. Ook heb ik tegen mijn gewoonte in een groot pak chocoladevlokken gekocht, onder het mom van 'die krijg ik de komende maanden niet' en zit ik te plannen welke van de komende 3 avonden ik ga gebruiken om nog een wijntje te drinken in een van de gezellige cafe's van Leiden. Ook die ga ik missen. Die cafe's dan, en de mensen met wie ik die wijntjes drink.
Blij ben ik met iedereen die achter me staat en me helpt. Mijn vriendinnen, alle mensen binnen de studie die me helpen aan samenvattingen en niet te vergeten de mensen die massaal geld gedoneerd hebben. Met een opbrengst van 905 euro kunnen we dankzij jullie heel veel goeds doen in Klikor.
Dankjewel: ome Jan en tante Dini, ome Hans en tante Sjan, ome Arie en tante Anja, Sjannie en Wim, opa en oma van Boxtel, Leon en Patries, Joop en Wilma, Joke en Kees, familie de Nijs, familie Peters, familie Raaymakers, Jan en Anneke en alle mensen die geld hebben gestopt in de gaatjespot bij de schoenmaker, papa en mama, ome Mart en tante Mirjam, tante Cor, tante Annie, ome Toon en tante José, Annemarie en Theo, Henk en Riek Stubbe, Ymke, Niels.
Dit is mijn laatste bericht vanuit Nederland. Wil je mijn avonturen in Afrika volgen, vul dan je e-mailadres in links onder dit bericht, dan krijg je automatisch een mailtje als ik een nieuw bericht heb geplaatst.
Míádogo!
Inga
Om voet op Ghanese bodem te zetten, is nogal wat voorbereiding nodig en daarvoor hebben we (en dan met name de ouders Ligtvoet) de afgelopen weken dan ook ons best gedaan. Drie keer ben ik afgereisd naar de Laan Copes van Cattenburch in Den Haag om bij de Ghanese ambassade onze visa aan te vragen. Na wat onverwachte tegenslag (telefoonnummers van hotels vergeten op te schrijven) en een minutenlang kruisverhoor over het beroep van mijn vader, was ik behoorlijk wat eurootjes armer. Een week later was het tijd om de visa op te halen en te genieten van het feit dat we van de zeer vriendelijke mensen bij de ambassade toestemming hebben gekregen om hun land binnen te gaan.
Ondertussen waren papa en mama in Kaatsheuvel bezig met het verzamelen van allerlei nuttige artikelen, zoals diarreeremmers, klamboes, zakjes ORS, potloden, pennen, ballonnen, het hele elftal knuffels van de Em-Té en, niet te vergeten, de plaszakjes van de ANWB. Ook de ouders zijn helemaal into het backpacken en hebben daarom geen enkel backpackerscliché overgeslagen: papa schijnt tegenwoordig reuze hippe slippers te hebben.
Afgelopen woensdag ben ik samen met drie andere studentes Ewe en mijn docent Ewe naar het Afrikamuseum in Berg en Dal geweest. Het was een hele leuke dag, waarop we ‘s avonds een heerlijke Ghanese maaltijd voorgeschoteld hebben gekregen. Het diner smaakte naar meer, maar de echte smaakmakers waren misschien wel de verhalen die Hester me vertelde over het weeshuis, de recente veranderingen en David. Door al die anekdotes raakte ik helemaal in de stemming! Toen daar bovenop ook nog een knal van een cijfer voor mijn laatste tentamen Ewe kwam, wist ik dat het goed zou gaan komen daar in Ghana, acht weken lang.
Zoals jullie lezen, zijn het dus vooral mijn ouders die zich bezighouden met ons aankomend vertrek. Zelf probeer ik zo weinig mogelijk aan donderdag te denken, zodat mijn docenten Nederlands woensdag van hun stoel achterover vallen als het gaat om mijn kennis over Nederlandse zinsbouw. Helaas lukt dat negeren van donderdag niet altijd en dat resulteert in woeste schoonmaakacties op mijn kamer en het bekijken van tientallen filmpjes waarin je een vliegtuig ziet landen op Kotoka International Airport. Ook heb ik tegen mijn gewoonte in een groot pak chocoladevlokken gekocht, onder het mom van 'die krijg ik de komende maanden niet' en zit ik te plannen welke van de komende 3 avonden ik ga gebruiken om nog een wijntje te drinken in een van de gezellige cafe's van Leiden. Ook die ga ik missen. Die cafe's dan, en de mensen met wie ik die wijntjes drink.
Blij ben ik met iedereen die achter me staat en me helpt. Mijn vriendinnen, alle mensen binnen de studie die me helpen aan samenvattingen en niet te vergeten de mensen die massaal geld gedoneerd hebben. Met een opbrengst van 905 euro kunnen we dankzij jullie heel veel goeds doen in Klikor.
Dankjewel: ome Jan en tante Dini, ome Hans en tante Sjan, ome Arie en tante Anja, Sjannie en Wim, opa en oma van Boxtel, Leon en Patries, Joop en Wilma, Joke en Kees, familie de Nijs, familie Peters, familie Raaymakers, Jan en Anneke en alle mensen die geld hebben gestopt in de gaatjespot bij de schoenmaker, papa en mama, ome Mart en tante Mirjam, tante Cor, tante Annie, ome Toon en tante José, Annemarie en Theo, Henk en Riek Stubbe, Ymke, Niels.
Dit is mijn laatste bericht vanuit Nederland. Wil je mijn avonturen in Afrika volgen, vul dan je e-mailadres in links onder dit bericht, dan krijg je automatisch een mailtje als ik een nieuw bericht heb geplaatst.
Míádogo!
Inga
-
22 Juni 2008 - 19:35
Anne- Marie:
Hey Inge,
Heel veel succes met je laatste tentamen en veel plezier samen met je ouders in Ghana. Ben m.n. benieuwd naar de belevenissen met de klamboe! Heel veel groetjes! -
22 Juni 2008 - 19:37
Ymke:
Heel veel suc6 donderdag, geniet van de mooie reis met je ouders. Enne de ligtvoetjes nemen nog een donatie van mij mee :) Groetjes -
22 Juni 2008 - 20:05
Jan En Anneke:
inge,poa en moa ligtvoet
een hele goede reis,maak er wat van en ben trots op je zelf.maak het genen waar waavoor je gaat.tjonge en dat tik ik maar ff,maar wel gemeent.groetjes,en heelhuids,en gezond weer terug. -
22 Juni 2008 - 21:33
Simone:
Heeee Nichtje
zo te lezen ben jij er (bijna) helemaal klaar voor. En je Paps en Mams nog meer :-) Wil die hippe slippers van je vader wel eens bewonderen!
Voor het geval dat ik je niet meer zie, spreek of 'hyves' (geen goed nederlands woord geloof ik) wil ik jou, en je pap en mam natuurlijk, heel veel plezier toewensen en beloof me dat jullie heerlijk gaan genieten in het verre Afrika. Ik doe het je niet na :-)
liefs je nicht -
22 Juni 2008 - 21:39
Mutti Und Vati:
lieve schat,
Zoals je weet wegen de laatste loodjes altijd het zwaarst maar de opluchting is ook het grootst als het dan eindelijk voorbij is en het genieten kan beginnen.
Dus ga d'r nog effe tegenaan en houd er de moed nog in, wij denken aan je en hopen ook dat deze dagen snel voorbij gaan.toi, toi, toi. -
23 Juni 2008 - 07:09
Corine Janse:
hoi Inge,
heel veel succes nog donderdag en geniet dan van de voorpret van je reis -
25 Juni 2008 - 20:32
Ans De Bijl:
Dag Inge, ik ben een collega van Marino en wens jou samen met je ouders een hele mooie reis! -
25 Juni 2008 - 20:45
Carla:
Heb een super fijne tijd daar samen met je ouders en als je een klein blond meisje tegen komt, doe haar de groeten:) -
26 Juni 2008 - 08:20
Amy:
Supervet dat je naar Ghana terug gaat! Spannend... ik ben ontzettend benieuwd naar je avonturen daar!
x -
26 Juni 2008 - 09:44
Roos:
Hey Inge!
Hele goede tijd gewenst, datheb je wel verdient na zoveel hard werken!
x Roos -
28 Juni 2008 - 10:07
Hester:
Je bent er!
Ik ben natuurlijk erg benieuwd naar je eerste ervaringen, dat snap je!
Superveel plezier alvast morgen in Klikor! -
28 Juni 2008 - 11:46
Loesje:
INGA INGA!!
spannend!! gelukkig is het met je mondelingen helemaal goed gekomen, dus nu heerlijk genieten van Ghana en alle lieve kindjes (mocht je na die 8 weken nog steeds plek hebben in je bagage..neem dan zo'n ultra schattig negertje voor mij mee, (en misschien wil Marijke ook wel;P) haha)
GENIET ERVAN!!!
liefs Loesje
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
